GUST PC مرجع بازی های رایانه ای

«فراموشی کار خوبیه پسرم؛ چون مربوط به گذشته می‌شه و گذشته‌ها هم که گذشته. تو باید فراموش کنی در گذشته پدرت، مادرت را کتک می‌زد.» این جمله‌ای است که توسط دکتر روانپزشک به پسر کوچکی که بعد از آلیس (Alice) وارد اتاق می‌شود و مشتاقانه فراموشی را طلب می‌کند، گفته می‌شود. آلیس در مورد خاطره‌های وحشتناکی که از مرگ والدینش در یک حادثه آتش سوزی یک لحظه ذهنش را آرام نمی‌گذارد، با روانپزشک مشاوره می‌کند. او نمی‌داند چرا چنین خاطراتی به ذهنش راه پیدا می‌کند، فقط با شنیدن جمله ای که دکتر به پسر کوچک می‌گوید به فکرش می‌رسد ممکن است او را هم مجبور به فراموشی کرده باشند.

به همین دلیل تصمیم می‌گیرد از تیمارستانی که نسخه اول بازی در آن اتفاق افتاد، مرخص شود تا دوباره به سرزمین عجایب برگردد و جواب سوال‌هایش را پیدا کند.

این داستان بازی «آلیس: بازگشت دیوانگی» است. روایت داستان به قدری عالی است که باعث می‌شود وجوه دیگر بازی چه قوی و چه ضعیف اصلا به چشم نیاید.

صداپیشگی‌ها آنقدر عالی است که بعضی وقت‌ها مات و مبهوت می‌نشینید و به گربه آلیس گوش می‌کنید و لذت می‌برید. موسیقی متن هم با جو تاریک و دراماتیک بازی کاملا همخوانی دارد و لذت بازی کردن را دوچندان می‌کند. شخصیت پردازی‌ها عالی هستند، اگر هم کارتون آلیس در سرزمین عجایب را دیده باشید بیشتر از آن لذت خواهید برد.

مبارزه‌ها بخش اساسی روند بازی را به خود اختصاص داده‌اند و نقطه قوت آن به شمار می‌آیند. ضربات نزدیک‌زن با چاقوی مخصوص صورت می‌پذیرد. برای از بین بردن دشمنان از راه دور، یک فلفل پاش دارید که همان کار کلاشینکف! را انجام می‌دهد. در اواسط بازی یک کله اسب هم به دست می‌آورید که ضربات بسیار پرقدرتی را وارد می‌کند. دشمنان بی‌نظیر هستند، مثلا پشه‌ها واقعا پشه هستند، یعنی سمج و مزاحم و نمی‌گذارند به کارتان برسید.

مبارزه‌ها همیشه با ترکیبی از دشمنان است که از بین بردن هر کدام راه و روش مخصوص به خود را دارد. این یعنی در هر صحنه مبارزه با چالش‌های جدیدی روبه‌رو می‌شوید و بدون استراتژی و استفاده درست از قابلیت‌های آلیس و نقطه ضعف دشمنان، نمی‌توانید راحت از پس آنها بر بیایید.

در مبارزه‌ها می‌توانید روی هدفتان قفل کنید که این موضوع باعث می‌شود دوربین با شما یار باشد و مشکل کنترل نداشته باشید.

اگر سلامت آلیس بیش از حد کم شود، حالت مخصوصی به خود می‌گیرد که در آن حالت علاوه بر این که آسیبی نمی‌بیند، ضرباتش هم مهلک‌تر می‌شود و این مثل کسی می‌ماند که دیگر هیچ چیز برای از دست دادن ندارد و خود را به آب و آتش می‌زند.

علاوه بر مبارزه‌های جذاب که اصلا خسته کننده نمی‌شوند، کلی معما و سکوبازی هم در بازی وجود دارد که مراحل آن را متنوع می‌کند. آلیس سورپرایزهای جالبی هم در روند بازی‌اش دارد و آن چیزی نیست جز مینی‌گیم‌های زیبا که ما را به یاد بازی‌های محبوب آتاری می‌اندازد. چک‌پوینت‌ها عالی هستند و بعد از افتادن از ارتفاع، سریع و بدون هیچ بارگذاری‌ای برمی‌گردید.

با خوردن یک معجون، قابلیتی به دست می‌آورید که در موارد لزوم می‌توانید کوچک شوید و از معابر ریز مثل سوراخ کلیدها عبور کنید یا راه‌های نامرئی را ببینید و از آنها عبور کنید.

این راه‌ها علاوه بر این که در برخی موارد به پیشبرد خط داستانی کمک می‌کنند، خیلی زمان‌ها هم راه رسیدن به آیتم‌های پر ارزشی هستند. یکی از کارهایی که در سرزمین عجایب باید انجام دهید، جمع‌آوری خاطرات گذشته آلیس است.

با جمع کردن دندان‌ها می‌توانید سلاح‌های خود را ارتقا بدهید. به دست آوردن بطری‌های مخصوص هم بهانه‌ای است تا همه مراحلی را که بسیار خوب طراحی شده‌اند ببینید.

مراحل، محیط و شخصیت‌ها عالی طراحی شده‌اند، ولی متاسفانه کیفیت خوبی ندارند به همین دلیل می‌توان گفت که گرافیک بازی تعریفی ندارد. حتی خیلی جاها دیده می‌شود که زمین پیشفرض موتور آنریل را هم تغییر نداده‌اند و از همان صفحه شطرنجی آبی و سفید استفاده شده است.

ولی دیدن بعضی موارد لذت بخش است. مثلا موهای آلیس کاملا طبیعی کار شده است طوری که وقتی می‌پرد موهایش بالا می‌رود. البته جو تاریک بازی هم بر خلاف سکانس‌های رنگین کارتون، واقعا ستودنی است. ولی واقعا داستان زیبا و گیم پلی بی نظیر فرصت فکر کردن به این مسائل را نمی‌دهد.