چرا این مرد سوراخ سوراخ نمیشود
در این تصویر از 65امین فستیوال ادینبورگ، هنرمندی خیابانی روی تخته*ای از میخ دراز کشیده و وزن شخصی 100کیلوگرمی را تحمل می*کند. شاید بپرسید که چرا میخ*های فولادی در بدن او فرو نمی*روند؟
پاسخ در مفهوم فشار نهفته است. فشار، کمیتی غیربرداری است که از مقدار آن از تقسیم مقدار نیروی اعمال*شده بر سطح بدست می*آید.
در اینجا هم اگر وزن 9800 نیوتنی (ناشی از جرم 100 کیلوگرم) فقط به سر یک میخ اعمال می*شد، فشار وارد از سر میخ به پوست بدن از مقاومت پوست بیشتر می*شد و میخ در بدن آن فرد نگون*بخت (!) فرو می*رفت؛ اما تعداد زیاد میخ*ها، سطح اعمال نیرو را به شدت افزایش داده و بالتبع فشاری که سر هر میخ به بدن فرد وارد می*کند، به آستانه مقاومت پوست و ماهیچه*های بدن نمی*رسد.
البته این بدان معنی نیست که فرد درازکشیده روی تخته میخی هیچ دردی را تحمل نمی*کند. سلول*های عصبی حساس به فشار که در فاصله نزدیکی از سطح پوست قرار دارند، فشار زیادی را احساس می*کنند و با ارسال پیام*های عصبی به مغز، باعث واکنش*هایی غیرارادی می*شوند که بخشی از آن*ها را در صورت و دستان فرد می*بینید.
اگر به نمایش*های مشابه در سراسر جهان دقت کنید، متوجه می*شوید در همه آنها از میخ*های فولادی بلند و قطور استفاده می*شود، میخ*هایی که مقاومت بالایی در برابر کمانش دارند تا در طول اجرای برنامه، بخشی از میخ*ها خم نشوند و با کاهش سطح اعمال نیرو، حادثه ناگواری پیش نیاید.
کلمات کلیدی :
» نظر