تأثیر کنسول ها بر بازیهای PC
گرافیک بازی های جدید، رو به جلو یا عقب؟
اما با توجه به اینکه الان دو سالی هست که از اون موقع می گذره من نظرم به کلی راجع به pc و کنسول و رابطه اون دو تا تغییر کرده.
البته دوست دارم شما هم نظرتون رو راجع به این موضوع بگید ولی ابتدا اولین نظر رو خودم میدم.
یادش به خیر یه زمانی بود که PC بازها به خاطر بازیهای انحصاری کنسول ها از اون ها دلخور می شدن و برای محروم موندن از اون تجربه ها هر چی میتونستن نثار کنسول ها می کردن. اما امروزه بازیها هم از نظر تعداد بسیار زیاد شدن و هم از نظر درصدی تعداد بازیهایی که هم روی کنسول میاد و هم روی PC افزایش قابل توجهی کرده. البته تعدادی از اونها با تأخیر. در ضمن بازیهای انحصاری PC هم نشون دادن که این سیستم هنوز زنده و پویا است و هیچ کمپانی قادر به حذف اون نیست پس چه بهتر که از سود اون هم نگذرن و در ثانی برای کل گرافیک و ... هم که شده نسخه ای برای PC بیرون بدن.
حالا میخوام با این مقدمه بحث اصلی که همون عنوان تاپیک هست رو پیش بکشم.
میدونیم که کنسول ها از نظر سخت افزاری با تمام بهینه سازی هایی که داشتن هنوز هم در حد همون سخت افزارهای سال 2004 تا 2006 هستن و از اون موقع تا حالا سخت افزارهای بسیار زیاد با تکنولوژیهای بسیار جدیدتر وارد بازار شده اند نمونه این سخت افزارها پردازنده های intel core i7 و کارتهای گرافیک 480gtx و 580gtx و HD6870 و ... است که با تواناییهاشون و قدرت پردازشیشون همه رو انگشت به دهان کرده اند. اما این تفاوت یک ارمغان برای همه بازی دوستان به همراه داشته. هم برای کنسول ها و هم برای PC ها.
دوستان دقت کنید تا اصل نکته را بگیرید. روزگاری بازیهایی که برای PC عرضه می شد که از تکنولوژی های جدید استفاده می کرد تمام سیستم ها را به چالش می کشید. مثلا یادم نرفته اولین روزهایی را که lost planet با قابلیت پشتیبانی از DX10 به بازار آمد و با فعال کردن این قابلیت فریم ریت بازی روی بهترین کارت گرافیک آن زمان یعنی Geforce 8800 Ultra به بیش از 15 FPS نمیرسید. اما چه شده که امروزه بازیهایی بسیار زیباتر و با کیفیتی مثال زدنی تر بر روی کارت گرفیک های همان زمان یا حتی پایین تر بسیار روان و بدون مشکل اجرا میشوند؟ مثلا بازی MafiaII با گرافیک خیره کننده اش نسبت به lost planet بسیار روان با بهترین امکانات روی سیستم های همان موقع یعنی زمان Core2Duo و Geforce 8800 اجرا می شود.
در بحث اجرای یک بازی چهار عامل دخیل هستند:
1- سخت افزار و قدرت آن (کارت گرافیک، پردازنده، رم و ...)
2- درایور
3- سیستم عامل (DX و OpenGL)
4- {بهینگی} انجین بازیها
در مورد اول همه میدانیم که یکه تاز PC میباشد و کنسولها پیشرفتی نداشته اند و فقط کمی بهینه کاری و عیب یابی و رفع گیر انجام داده اند.
در مورد دوم هم به مقدار زیادی وابستگی به سخت افزار وجود دارد که در حال حاضر درایورها برای استفاده هر چه بهتر از سخت افزار روز به روز بهتر شده اند.
در مورد چهارم PC از نظر سیستم عامل پیشرفت های قابل ملاحظه داشته مانند DX11 اما در مقابل، کنسولها مانند یک درایور فقط در جهت بهینگی و رفع ایراد و افزودن امکاناتی کوچک مانند آواتار و ... حرکت کرده اند.
تا به اینجای کار تأثیر کنسول و PC بر روی هم بسیار کم و ناچیز بوده است اما نکته اساسی در انجین بازیهاست. تا سال 2007 و 2008 هنگامی که بازیسازان دست به کار ساخت بازی های جدید میشدند تمام همتشان بر روی استفاده بیشتر از امکانات کارت گرافیک های بعدی بود. مثلا برای بالا بردن گرافیک بازی خود تعداد پلیگون های بازی ها را افزایش میدادند یا سایه زن های بیشتری را در نظر میگرفتند یا از افکت های دود و سیستم ذرات قوی تری برای بهتر کردن جلوه بازیشان استفاده می کردند. اما از وقتی که مسأله چند پلتفرمی به وجود آمد و اینکه کنسول ها قرار نبود به مانند PC روز به روز شاهد تغییرات سخت افزاری بشوند و از سوی دیگر مخاطبین بازیهای ویدیویی با دیدن گرافیک های خیره کننده روی PC انتظار پیشرفت گرافیک بازیهای کنسولی را داشتند و شکست یا موفقیت کنسولها وابسته به این تغییرات بود اتفاقات جالبی در صنعت بازیهای رایانه ای افتاد.
حتما یادتان هست که در آن سالها اگر هر روز و هر هفته هم سیستم خود را ارتقا میدادید بازهم برای اجرای بازیهای جدید به مشکل برمیخوردید و نیاز بود که حتما سیستمی با قیمتی گزاف خریداری کنید تا بتوانید از لذت بازیهای جدید برخوردار شوید که آن عیش هم با آمدن بعضی بازیهای ناسازگار نوش میشد.
اما امروزه با سیستمی متوسط میتوانید از لذت بازیهای روز بهره مند گردید. اگر روال گذشته پیش میرفت با آمدن سخت افزارهای جدید و تکنولوژیهای جدید باید بازهم شاهد عدم هماهنگی بین بازیها و سیستم عامل ها و درایور ها و سخت افزارها و در نهایت نیاز به سخت افزار آخرین مدل برای تجربه بازیها میبودیم.
چگونه این گونه شد؟ میگویم. شرکت ها و کمپانی هایی که برای کنسول و یا هم برای کنسول و هم برای PC بازی تولید می کردند برای راضی نگه داشتن کنسولی ها مجبور به ابتکار شدند. برای این که بتوانند با تعداد پلیگون ثابت و سایه زن های ثابت و ... به گرافیک بالاتر دست پیدا کنند مدام به تکنولوژی های نرم افزاری جدید تر و بهتری دست یافتند. برای سایه و یا نور پردازی و یا شیدرها و تکسچرینگ و بامپ مپینگ و ... هر روز الگوریتم های جدیدتر و بهینه تر و با سرعت بیشتر و در عین حال با ظاهری بهتر کشف و به کار گیری شد. این قضیه به گونه ای پیشرفت که روند پیشرفت در گرافیک بازی ها کاملا دگرگون شد و از صرفا استفاده بیشتر از امکانات سخت افزاری به استفاده بهتر و بهینه تر از منابع سخت افزاری و نرم افزاری تغییر پیدا کرد. اینگونه شد که امروزه بازی killzone 3 یا halo reach روی تقریبا همان سخت افزار 3 سال پیش از نظر بصری با halo 2 و GTA IV قابل مقایسه نیستند. درست است که هنوز بازی ای با گرافیک Crysis برای PC عرضه نشده (البته ممکن است بعضی دوستان نظر متفاوتی داشته باشند که برایم محترم است و در صورت استدلال درست پذیرای آرایشان هستم) اما امروزه بازیهای جدیدی که برای PC هم عرضه می شوند با دقت تمامی که در گرافیک و فیزیک بازی اختیار می کنند باز هم به روانی بر روی سیستمهایمان اجرا میشوند.
امروزه بازیهای معروف انحصاری (که از نظر تکنیکی بسیار تک باشد) PC بسیار کم است و من نمیگویم که این یک بدی است چرا که بازی را ابتدا برای کنسول میسازند و بهینه سازی می کنند و بعد از گرفته شدن تمام ایراداتش با افزودن چند افکت و تغییراتی در رزولوشن تکسچرها و صفحه و استفاده از مزیت های دیگر Pc مانند AA و AF قوی تر آن بازی با برای PC نیز بیرون می دهند که برای ما اتفاق مبارکی بوده چرا که دیگر برای انجام این بازی ها مجبور نیستیم بهترین سیستم روز را داشته باشیم و دعوای سیستم های گران قیمت فقط بر سر چند فریم اضافه تر است.
در ضمن به همین علت شرکت های سخت افزاری و سیستم عامل ویندوز شرایط را برای افزودن امکانات دیگر مناسب دیده اند.
مثلا شما حساب کنید که اگر قرار بود جدیدترین بازی روز روی بهترین سیستم روز حد اکثر 20 تا 30 فریم تولید کند آنگاه چگونه ممکن بود که سیستم 3D و یا Apex پا به عرصه وجود بگذارند. یا چطور ممکن بود که شرکت ها برای استفاده بهینه از کارت گرافیک به فکر اجرای نرم افزار بر روی آن بیفتند (CUDA) این همه مدیون فاصله ایست که در این مدت بین PC و دیگر کنسولها افتاده و من به شخصه از این اتفاق بسی خرسندم.
امیدوارم روند تکاملی PC به همین ترتیب متوازان بین هر چهار عنصر اصلی به پیش برود تا هم خرجمان کمتر شود و هم لذتمان از بازی های جدید بیشتر.
کلمات کلیدی :
» نظر