آموزش اسمبل کردن کامپیوتر قسمت6
ر حال حاضر مادر برد رو در مکان مناسب قرار دادیم. Hard-Disk و DVD-ROM سر جایشان هستند! CPU و RAM هم همین طور! پس بهتر است کارت گرافیک هم در جای خودش قرار دهیم!
کارت های گرافیکی از رابط های مختلفی استفاده میکنند. کارتهای قدیمی از رابط VGA استفاده میکردند و امروزه رابط های PCI-E X16 و PCI-E X16 2 مورد استفاده قرار میگیرد. انواع PCIE X16 تفاوت چندانی از نظر شکل با یکدیگر ندارند و کارتهای PCI-E X16 2 هم به نمونه قدیمی تر خود متصل میشود. ولی کارتهایی که از رابط VGA استفاده میکنند بسیار متفاوت تر هستند. تفاوت ظاهری دو رابط رو میتونید در تصویر زیر ببینید:
در حال حاضر کمتر مادر بردی با پرت VGA یافت میشود و همچنین کمتر کارت گرافیکی از این پورت استفاده میکند! در هر حال نصب کارت گرافیک هم در هیچ کدام موارد تفاوت چندانی نداشت! در هر حال. برای نصب کارت گرافیک ابتدا باید شناسایی کنید که کارت گرافیک شما در چه رابطی قرار میگیرد. سپس محافظ روی بروی رابط را از بدنه کیس جدا کنید. این کار را میتوانید با خم کردن محافظ انجام دهید. البته ممکن است کیس شما کمی گران قیمت تر باشد و نیازی به خم کردن و سپس شکستند محافظ نباشد. به عبارت دیگر محافظ با پیچ به بدنه متصل شده باشد. در هر حال:
سپس محل اتصال کارت گرافیک را به آرامی بر روی رابط قرار داده و فشار دهید. ممکن است که دستگیره کناری رابط کمی سفت باشد و اجازه قرار گرفتن کارت گرافیک را ندهد. در این مورد نیاز است تا با دست کمی دستگیره را باز تر کنید. اما به صورت عمومی با کمی فشار کارت جای میگیرد و شما هم از جای افتادن کارت با صدای کوچک تیکی که ناشی از جای افتادن دستگیره است خبر دار خواهید شد.
در ضمن توجه کنید که در زمان قرار دادن کارت خروجی ها و کانکتور های کارت گرافیک خارج از کیس قرار گرفته باشند. به عبارت دیگر کارت دقیقا در فضای باز شده در پشت کیس قرار گرفته باشد:
سپس انتهای کارت گرفیک را با پیچ به کیس ببندید و محکم کنید:
شاید بخواهید چند کارت گرافیک را به سیستم متصل کنید. در این گونه موارد می بایست با توجه به نوع کارت گرافیک از روش های مختلفی استفاده کنید.
SLI نامی است که شرکت nVidia بر روی این تکنولوژی خود قرار داده است! برای اتصال دو کارت گرافیک از این طریق میبایست بر اساس کانکتور SLI عمل کنیم. به این صورت که ابتدا هر دو کارت گرفایک را بر روی مادر برد نصب کرده و سپس کانکتور SLI را در محل نصب آن بر روی کارت های گرافیک نصب میکنیم! موضوع قابل توجه در اینجا این است که در این صورت بهتر است کارتهای گرافیک از یک برند و البته یک مدل باشند. مخصوصا حافشه کارتهای گرافیکی از یک تکنولوژی استفاده کند.
برای استفاده از تکنیک CrossFire هم وضعیت یکسان است. فقط باید توجه کنید که کانکتور های کراس فایر عرضه شده توسط شرکت ATI دارای محافظ هایی هم هستند که می بایست قبل از اتصال برداشته شوند:
وقت آن رسیده که اتصالات پنل جلویی کیس را برقرار کنیم. معمولا اتصالات پنل روبرویی مربوط به LED ها و یا لامپ های POWER یعنی روشن بودن و HDD یعنی فعالیت هارد هستند. همچنین کلید های ریست و روشن کردن سیستم. و البته صدا. در بعضی از موارد بیزر یا همان بلندگوی فرکانس بالای بسیار کوچکی که برای گزارش خطا ها بکار میرود.
ابتدا باید مکان اتصال پنل روبرویی را پیدا کنیم. این بخش معمولا بر روی برد مادر به صورت زیر است:
همانطور که میبینید نام هر اتصال در زیر آن نوشته شده است. اما در صورتی که شما قادر به خواندن آنها نیستید میتوانید به دفترچه مادر برد مراجعه کنید که با وضوع بهتری این مطالب را قید کرده است. پس تنها نیاز است تا این موارد با با کابل های خود مطابقت دهید و هر کدام را در محل خود قرار دهید:
تنها نکته در این مورد بحث نحوه درست جا زدن است که فقط همین نکته را همیشه توجه داشته باشید که می بایست نوشته های روی کابل ها در زمان جا زدن به کانکتور رو به بیرون باشد. به عبارت دیگر قابل مطالعه باشد بعد از نصب. این موضوع به این علت رعایت میشود که جهت مثبت و منفی led ها و لامپ های جلوی کیس و البته اسپیکر یا همان بیزر رعایت شود.
در صورت متصل کردن این کابلها زمان اتصال usb های پنل روبرویی میرسد. کابل های usb پنل روبرویی یک دسته سیم هستند که به یک کانکتور 10 پینه متصل هستند و تنها یک پین انتهایی یا پین انتهایی کانکتور خالی است. پیدا کردن رابط مربوطه بر روی مادر برد کار سختی نیست. معمولا نزدیک اتصالات قبلی است. آن را نیز متصل کنید. ممکن است کارت ریدر هم داشته باشید. مکان اتصال آن نیز همین رابط های usb است. هر دو را جا بزنید:
حالا زمان متصل کردن صدای جلویی کیس است. یعنی همان اتصالات میکروفون و هدفون روبرویی کیس. کانکتور این اتصالات بسیار شبیه همان کانکتور usb است با این تفاوت که به جای نداشتن پین انتهایی, پین یکی مانده به انتهایی را ندارد. در مدلهای مختلف امکان غایب بودن بعضی دیگر از پین ها هم هست.
پیدا کردن این رابط هم کار سختی نیست. فقط نکته قابل توجه در این رابطه این است که دقیقا دو نوع اتصال این کانکتور موجود است. شیوه اول که در اکثر کیس های موجود در بازار به کار میرود همان AC97 های قدیمی هستند که به صدای آنالوگ معروف هستند. و نوع دیگر کانکتور از نوع کانکتورهای HD هستند که به صدای دیجیتال معروفند. از سمتی دیگر همه مادر بردها هم از صدای HD یا دیجیتال پشتیبانی نمیکنند و البته همه کیس ها هم ممکن است پشتیبانی نکنند. به همین دلیل باید توجه کنید که اگر کیس را از طریق کانکتور AC97 متصل کردید و مادر برد شما از HD هم پشتیبانی میکرد حتما تنظیمات صدا جلویی را از تنظیمات بایوس از HD به AC97 تغییر دهید. در غیر اینصورت اتصال از طریق کانکتور HD اگر مطمین هستید که مادر برد شما پشتیبانی میکند و کیس نیز دارای این کانکتور هست به علت دردسر کمتر توصیه میشود. توجه کنید که این کانکتورها هر دو به یک رابط بر روی مادر برد نصب میشود. به همین دلیل در صورتی که کیس شما از هر دوی آنها پشتیبانی کند باید یکی از آنها را انتخاب کنید. تفاوت این دو کانکتور در تصویر زیر مشخص است:
کلمات کلیدی : اموزش
» نظر